Geniepig lijntje
De slikken-of-stikkenmethode
Voor me op straat loopt een hond keurig naast zijn eigenaar, iets té keurig naar mijn gevoel. Ik kijk wat beter en mijn vermoeden wordt bevestigd: een jachtlijntje strak hoog in de nek, vlak achter de oren.
Veel mensen zien het – nog – niet. Zij zien alleen een eigenaar die schijnbaar zonder enige inspanning – zonder rukken, trekken en vloeken – een fantastisch gehoorzame hond naast zich heeft lopen.
De jachtlijn was ooit bedoeld om tijdens de jacht de hond eventjes bij je te kunnen houden en vervolgens met één handbeweging los te kunnen laten. Een gezonde hond lijdt niet onder dergelijk gebruik van een jachtlijn, behalve … wanneer deze zo hoog mogelijk om de nek, precies áchter de kaaklijn, daar waar nét heel veel zenuwen lopen, strak zit. En met de aangeschoven stop strak op die plek wordt gehouden.
Dán wordt het een ander verhaal. Dan veroorzaakt het een continu gevoel van verwurging. Lichte druk op die plek is al bijzonder onaangenaam.
Wanneer je dit de eerste keer bij een hond omdoet, raakt hij in paniek, gaat spartelen, óf gaat in de ‘freeze’. Vervolgens heeft hij geen andere keuze dan meebewegen met degene die hem geleidt. Op deze wijze kun je zelfs meerdere honden heel dociel met je mee laten lopen… Het is slikken of stikken. Heel soms zie je een hond die ertegen in verzet durft te gaan. Die zo gefrustreerd of in paniek raakt dat hij niet anders kán! Dan kan óók de lus nog om de neus …
Dankzij onder andere Cesar Millan werd deze wijze van gebruik van dit lijntje snel populair. De laatste jaren zie ik steeds meer slachtoffers ervan in mijn praktijk. De negatieve emoties zoals pijn, angst en frustratie kroppen immers op en kunnen er op andere momenten, nóg heftiger, uitkomen.
Het is een ‘quick fix’ waarbij niet wordt gekeken naar oorzaken van zijn (onwenselijke) gedrag. Mét het lijntje kan hij zich niet meer uiten, zich óók niet op een positieve manier ontladen en echt ontspannen wandelen. De passieve types lijden in stilte.
Veel mensen hebben helaas nog geen idee waarom het ‘werkt’, deze slikken-of-stikkenmethode. Zij zien alleen een hond die ‘gehoorzaam’ meeloopt aan een ogenschijnlijk onschuldige lijn. Aangeleerde hulpeloosheid (learned helplessness) wordt helaas nog steeds slecht herkend …
Deze blog is geschreven door Hanneke Reitsma
